"Αν λίγο με αγαπούσες" της Άννας Μαρίας Ζαφειριάδου & της Ματίνας Μπλέτσα

Ένα όμορφο, γλυκό παραμύθι, με ευαισθησία για τους τετράποδους φίλους μας,

τα αδέσποτα σκυλάκια!

Μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση που εξιστορεί τόσο απλά και στοχευμένα την ονειρεμένη ζωή που φαντάζεται ένα αδέσποτο σκυλάκι, αν κάποιος του άνοιγε μια αγκαλιά! 

Οι συγγραφείς υπογραμμίζουν εδώ τη σημαντικότητα της αγάπης για μια τέτοια πράξη!! 

"Θα είχα δικό μου κολάρο

και λουράκι για βόλτα,

με ασημένια κονκάρδα

και τηλέφωνο πάνω, μην τυχόν και χαθώ."

Η αγάπη είναι αυτή που θα δώσει άλλη διάσταση στη ζωή του κάθε αδέσποτου.

Η άδολη αγάπη του σκύλου όμως, είναι αυτή  που υπερτερεί στο κείμενο. Είναι αυτή που χτίζει στιγμές κι αναμνήσεις! Είναι εκείνη που θα δείξει συμπόνια και θα συγχωρήσει!!

Το παραμύθι περνάει νοήματα και αξίες, με τις τρυφερές εικόνες που το πλαισιώνουν να 

τονίζουν την σπουδαιότητα του νοήματος του τίτλου «Αν λίγο με αγαπούσες»!

 Ο ρυθμικός λόγος του παραμυθιού σαφώς πιο προσφιλής στα παιδιά θα βοηθήσει τους γονείς στην ευαισθητοποίηση και ενσυναίσθηση των μικρών! 

Ένα όμορφο εργαλείο για τους γονείς που θέλουν να  γνωρίσουν στα παιδιά τους το νόημα της υιοθεσία ενός αδέσποτου!

Το παραμύθι "Αν λίγο με αγαπούσες" αποτελεί προσπάθεια του Φιλοζωικού Σωματείου

«Αδεσποτούλια Ξάνθης» -“Angels' Garden” για την δημιουργία του 1ου Γηροκομείου Σκύλων στην Ελλάδα.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

👉Την προσπάθειά του Σωματείου μπορείτε να ενισχύσετε με αγορές σας Εδώ

Εικονογράφηση: Άννα- Μαρία Ζαφειριάδου

                              Ευάγγελος Τάσιος

Συγγραφέας:  Άννα- Μαρία Ζαφειριάδου

                         Ματίνα Μπλέτσα

" Το μαγικό δάσος" της Αναστασίας Ιωακειμίδου

Η συγγραφέας Αναστασία Ιωακειμίδου μυεί μικρούς και μεγάλους φίλους στην ποιητική μορφή των τρίστιχων ποιημάτων, γνωστών κι ως χαϊκού! Δημιουργεί ένα μαγευτικό ταξίδι για τα παιδιά στο Μαγικό της δάσος, μεταδίδοντάς τους μυρωδιές, ήχους, χρώματα, εικόνες κι αξίες!

Η τέχνη των χαϊκού θα της χαρίσει μέσα σε τόσες λίγες συλλαβές (17), τον εγκλωβισμό των στιγμών. Θα δουλέψει σαν φωτογραφικός φακός που συλλαμβάνει τη στιγμή και μετουσιώνει την ουσία της σε ποίημα! Θα τα μαζέψει,θα τα βάλει στη σειρά και θα μας χαρίσει ένα πρωτότυπο παραμύθι!

Με το ποιητικό της αυτό εγχείρημα και τη ζωγραφική της ικανότητα, η Αναστασία Ιωακειμίδου κάνει προσιτά στα παιδιά τα χαϊκού, δημιουργώντας ένα γραφικό παιχνίδισμα καταγραφής εικόνων. Ένας ελκυστικός τρόπος γραφής για μικρούς ποιητές που έχουν την ευκαιρία να το απολαύσουν και στην αγγλική γλώσσα!

Εικονογράφηση: Αναστασία Ιωακειμίδου 

Εκδόσεις: Κέφαλος

Συγγραφέας: Αναστασία Ιωακειμίδου 

Η Αναστασία Ιωακειμίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε ψυχολογία στο Hellenic College-Holy Cross, στη Βοστώνη, στις Η.Π.Α. και έχει στην κατοχή της και μεταπτυχιακό στην ψυχοθεραπεία από το Goldsmiths College-University of London England. Έχει εξειδίκευση στην ειδική αγωγή στην εκπαίδευση από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος του εργαστηρίου συγγραφής “Αλάτι”. Εργάζεται 18 χρόνια σε κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών. Είναι παντρεμένη και έχει μια κόρη 10 χρονών.

"Πού χάθηκαν τα αστέρια;" του Θεόδωρου Δέτσικα

" Το συγκεκριμένο παραμύθι αναφέρεται σε ένα κορίτσι,τη Νεφέλη, όπου αναρωτιόταν που χάθηκαν τα αστέρια και δεν ήταν ορατά στον ουρανό. Ήξερε από τον πατέρα της, που ήταν ναυτικός, ότι υπάρχουν στον ουρανό πάρα πολλά αστέρια. Αφού ρώτησε τη μητέρα της, τον δάσκαλο της και τη γιαγιά της, δεν έμεινε ικανοποιημένη από την απάντησή τους.

"Πού χάθηκαν τελικά τα αστέρια;

Τη λύση στο πρόβλημα θα δώσουν τα παιδιά και όλοι οι κάτοικοι στο τέλος θα βλέπουν τα αστέρια στον ουρανό..."

Τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο! Πόσο μάλλον όταν ένα μικρό κορίτσι αρχίζει να αναρωτιέται για ένα φυσικό φαινόμενο.

Αιώνια ερωτήματα που απασχολούν ευφυής μυαλά!

Μια απλή, ανούσια ερώτηση για τους μεγάλους, είναι ένας σοβαρός στοχασμός για τα παιδιά! Ανικανοποίητες σκέψεις που επιλέγουν διαφορετικούς ανθρώπους για μια σοβαρή απάντηση!

Ο συγγραφέας Θεόδωρος Δέτσικας μας υπενθυμίζει τα πρώτα μας ερωτήματα, εκείνα που ως αναπάντητα, επαναλαμβάνονταν διαρκώς! Εκείνα που μας έκαναν να ξεσηκώνουμε τον κόσμο μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούμε. Να πάρουμε την απάντηση που θα έκανε το ρεαλιστικό παραμυθένιο. 

"Πού χάθηκαν τα αστέρια;"

Ένα παραμύθι που  παράλληλα θα καλλιεργήσει την περιβαλλοντική ανησυχία στα παιδιά. Θα τα κάνει πρωταγωνιστές του αύριο! Θα τα διδάξει να μην σταματούν να αναζητούν τις απαντήσεις που δικαιούνται, όπως και το μέλλον που οραματίζονται!!

Έναν καθαρό, έναστρο ουρανό!!

Εικονογράφηση: Μαρία Σταμπουλή

Εκδόσεις: Υδροπλάνο

Συγγραφέας: Θεόδωρος Δέτσικας

Ο Θεόδωρος Δέτσικας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Ιανουαρίου πριν από όχι και τόσα πολλά χρόνια…

Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών και είναι δάσκαλος (αγαπητός πολύ) και συγγραφέας.

Του αρέσει να περνάει υπέροχες στιγμές με τους μαθητές του καθημερινά. Όταν κλείνουν τα σχολεία (κάτι που τον στενοχωρεί, γιατί του λείπουν τα παιδιά), κλείνεται στο γραφείο του και γράφει ιστορίες για μικρούς και μεγάλους.

Άλλες αγαπημένες του ασχολίες είναι να ταξιδεύει με αερόστατο μέχρι…εκεί που φυσάει ο άνεμος, να παίζει ποδόσφαιρο με το κατοικίδιό του, τον Κρόκι το κροκοδειλάκι και να δοκιμάζει καινούριες γεύσεις παγωτού.