Μια μέρα καθώς περιπλανιόταν στα αμπάρια ενός ναυαγίου βρήκε σ' ένα σεντούκι ένα όμορφο δαχτυλίδι μ' ένα κόκκινο λαμπερό πετράδι. Μόλις το έβαλε στο δαχτυλό της έγινε κάτι μαγικό! Το πετράδι άλλαξε χρώμα, έγινε διάφανο και συγχρόνως έγινε διάφανη κι εκείνη. Έμοιαζε σα γυάλινο μπιμπελό στον αχανή ωκεανό. Ήταν αόρατη αφού δε ξεχώριζε μέσα στα νερά. Το έβγαλε και το κρέμασε στο λαιμό της. Αμέσως επανήλθε στην αρχική της κατάσταση όπως και το δαχτυλίδι. Από τότε το είχε πάντα μαζί της. Έτσι χωρίς να γίνεται αντιληπτή , διέσχιζε θαλάσσια σπήλαια και μονοπάτια.
Κάποια μέρα σε μια κρυφή στοά άκουσε τον Καρχαρογίν και τον Χταποδίν, τους συμβούλους του πρίγκηπα, να συνομωτούν εναντίον του. Σκόπευαν να εξοντώσουν τον Χρυσοπτέρη και τη θέση του στο θρόνο να πάρει ο μικρότερος αδελφός του ο Ασημολέπης που τους είχε υποσχεθεί πολλά δώρα κι αξιώματα. Άρεσε πολύ στον πρίγκηπα να ανακαλύπτει καινούργια μέρη και θα πήγαιναν να εξερευνήσουν ένα τεράστιο άπατο πηγάδι. Θα τον έσπρωχναν να χαθεί εκεί μέσα για πάντα. Η Οραντζίνη καθημερινά τους παρακολουθούσε.Άμα
κουνιόταν προκαλούσε μια δόνηση σα σεισμό και τους κατατρόμαζε. Τότε γελούσε μονολογώντας "θα σας φτιάξω εγώ βρωμόψαρα της κακίας". Δεν τους άφηνε από τα μάτια της κι όταν παρήγγειλαν στον πρίγκηπα να πάει μαζί τους, εκείνη τους ακολούθησε.
Έφτασε η στιγμή και καθώς ήταν και οι τρεις πάνω στο στόμιο του πηγαδιού η γοργόνα δίνει μια με το πτερύγιο της ουράς της και χτυπά τους δύο προδότες. Αυτοί ζαλισμένοι κι ανήμποροι χάνουν την ισορροπία τους και δίχως να καταλάβουν από πού τους ήρθε, πέφτουν μέσα. Ακόμα άλλο ένα ταρακούνημα και χώνονται όλο και πιο βαθιά χωρίς πια γυρισμό. Ο Χρυσοπτέρης ευθύς ορμά να τους βοηθήσει και τότε η Οραντζίνη βγάζει το δαχτυλίδι απ' το δάχτυλό της και κανονική παρουσιάζεται μπροστά του. Εκείνος σαστισμένος πώς ξεφύτρωσε αυτή απ' το πουθενά άρχισε να τη φωνάζει. Του τα είπε όλα, μα δεν την πίστεψε. Η γοργόνα ντέντεκτιβ όμως είχε ηχογραφήσει όλα τα λόγια τους και έτσι τον έπεισε. Κατάλαβε πόσο αγώνα είχε κάνει τόσο καιρό για να τον σώσει. Την αγάπησε πολύ για την καλοσύνη της και της ζήτησε να τον παντρευτεί. Τότε συνέβη κάτι εκπληκτικό! Η Οραντζίνη έλαμπε από χαρά και ο πρίγκηπας τα έχασε ξανά, από την ομορφιά της τώρα. Το δαχτυλίδι είχε κάνει πάλι τα μαγικά του. Την είχε μεταμορφώσει σε μια πανέμορφη γοργόνα. Η αλήθεια όμως είναι ότι η ευτυχία και αγάπη μεταμορφώνει τους ανθρώπους...
Ο γάμος έγινε με υπέρλαμπρες τιμές και όλες οι γοργόνες έσκασαν από τη ζήλια τους. Τον Ασημολέπη τον έστειλαν εξόριστο σ' ένα νησί, συντροφιά με τη μοναξιά του. Έτσι έζησαν όλοι καλά κι εμείς καλύτερα!
Η Μάντυ Τσιπούρα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Άμφισσα Φωκίδος. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή τουΑ.Π.Θ. Θεσσαλονίκης όπου και παρακολούθησε διετή μεταπτυχιακά μαθήματα Ερμηνευτικής Θεολογίας.
Ζει μόνιμα στη Λαμία, μητέρα δύο παιδιών κι εργάζεται στο τεχνικό γραφείο του συζύγου.
Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στον ιδιωτικό τομέα και για ένα διάστημα στην Περιφέρεια Λαμίας. Μέλος διαφόρων συλλόγων και θεατρικής ερασιτεχνικής ομάδας.
Παρακολουθεί διαδικτυακά σεμινάρια Ψυχολογίας και Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Έχει συμμετάσχει σε ποιητικούς διαγωνισμούς κι εργαστήρια συγγραφής. Είναι ενεργό μέλος πολλών λογοτεχνικών ομάδων και αρκετά ποιήματά της έχουν αναρτηθεί εκεί. Πολλά έχουν ανεβεί σε διάφορα ιστολόγια, άλλα έχουν συμπεριληφθεί σε ανθολόγια, πολλά έχουν απαγγελθεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και αρκετά ακόμα αποτελούν μέρος συλλογικών βιβλίων, ένα εκ των οποίων έχει ήδη εκδοθεί: Ποίηση, ένας δρόμος προς το όνειρο, καθώς και στη Φιλολογική Πρωτοχρονιά 2021, όπως και τριών ακόμα που είναι υπό έκδοση. Το ποίημά της "Χωρίς ταυτότητα" έχει ανεβεί σε μουσικό βίντεο στο you tube με τίτλο without indentity. Σχέση αγάπης και λατρείας με την ποίηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου