" Τρία παιδάκια είναι λυπημένα επειδή τα Συννεφάκια δεν εμφανίστηκαν στο ουρανόσπιτο για να παίξουν μαζί τους.
Πού να πήγαν άραγε τα άσπρα Συννεφάκια;
Γιατί τα γκρίζα Συννεφάκια, με αρχηγό τον Ασπρούλη, δεν ήθελαν να πάρουν τη θέση τους; Ένα παραμυθένιο ταξίδι σε Ουρανό, Γη και Θάλασσα που θα ψυχαγωγήσει τους μικρούς μας φίλους..."
Ένα τρυφερό παιδικό παραμύθι που μας φέρνει στο νου την παιδική ανεμελιά. Το αιώνιο παιχνίδι που ποθούν πάντα τα παιδιά!
Η πηγαία επαφή με την φύση. Η παρατήρηση του κόσμου γύρω μας. Η πρώτη αθωότητα μακριά από την εικονική απόλαυση. Τα πρώτα ερεθίσματα πριν τις επισκέψεις στα παιχνιδάδικα.
Η Σύλβια Λουκά υπογραμμίζει την ουσία της παρατήρησης του φυσικού κόσμου μέσα από τον παιχνιδιάρικο νου των παιδιών!
Σε μια διαδρομή με το αυτοκίνητο, ο ουρανός που απλώνεται μπροστά τους μπορεί να δώσει ένα σωρό μεταμορφωμένα σύννεφα. Με την σειρά τους οι μορφές αυτές να γίνουν οι ήρωες για μια ιστορία! Μα τί γίνεται όταν τα σύννεφα χαθούν; Μπαίνουν στην διαδικασία σκέψης τα παιδιά κι έτσι πλάθουν τη δική τους θεωρία.
Χαρούμενα, παιχνιδιαρικα σύννεφα που ψάχνουν σαν τους μικρούς μας φίλους το παιχνίδι... εκεί στην άκρη της θάλασσας. Αφήνοντας το στίγμα τους στον αφρό των κυμάτων!!
Με λόγο απλό και κατανοητό,τα παιδιά θα απολαύσουν τη βόλτα των ηρώων του βιβλίου και θα διασκεδάσουν με το παιχνίδι τους! Σίγουρα στην επόμενη βόλτα τους,θα είναι εκείνοι οι πρωταγωνιστές με τα δικά τους συννεφάκια!!
Εικονογράφηση: Νίκη Λεωνίδου
Συγγραφέας: Σύλβια Α. Λουκά
Η Σύλβια Α. Λουκά γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου το 1983 και κατάγεται από το Τραχώνι, ένα χωριό της Λεμεσού στην Κύπρο. Έχει τελειώσει το Λύκειο Αγίου Αντωνίου, τον κλασσικό συνδυασμό και είναι απόφοιτος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, τμήμα Φιλολογίας- Κλασσικής κατεύθυνσης. Το 2014 τελείωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στην «Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία» στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου. Μετρά πολλές συμμετοχές σε καλλιτέχνες εκδηλώσεις ενώ στη συγγραφή της δουλειά περιλαμβάνονται πεζά, ποιήματα και παραμύθια. Από το 2008 μέχρι το 2010 είχε αναλάβει την δακτυλογραφηση και επιμέλεια του περιοδικού «Ελληνική ώρα», στο οποίο δημοσιεύθηκαν πολλά άρθρα της κι όχι μόνο. Ως πρώτη της συγγραφική δουλειά κυκλοφόρησε το « Δακρύων μειδίαμα» (βιβλιεκδοτική,2008), μια μικρή ποιητική συλλογή. Ακολούθησε το " Μάδησε τη μαργαρίτα" (βιβλίο εκδόσεις Αναζητήσεις,2011), που αποτελεί την πρώτη της απόπειρα μυθιστορηματικής συγγραφής. Το 2015 συμμετέχει με το ποίημα της "Στις μέρες της κρίσης" στην ποιητική ανθολογία των Αναζητήσεων "Απόσταγμα Ψυχής". Ασχολήθηκε και με τη συγγραφή θεατρικών έργων από τα παιδικά της χρόνια, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να κάνει μια ολοκληρωμένη δουλειά. Με έναυσμα την προκήρυξη ενός θεατρικού διαγωνισμού για τα δικαιώματα των παιδιών, δημιούργησε το πρώτο της ολοκληρωμένο θεατρικό έργο, με τον ομώνυμο τίτλο «Τα δικαιώματα του παιδιού», το οποίο ανέβηκε από τους μαθητές της, σε μικρή εκδήλωση το 2011. Τέλος, ασχολείται με την επιμέλεια και διόρθωση πανεπιστημιακών εργασιών και βιβλίων προς έκδοση. Αυτό τον καιρό πειραματίζεται με τη συγγραφή σειράς παραμυθιών, ενώ το πρώτο της παραμύθι το έγραψε όταν ήταν στο Γυμνάσιο και μέχρι σήμερα μένει ανέκδοτο. Το Νοέμβριο του 2017 ξεκίνησε το δικό της "Παιδικό Εργαστήριο Παραμυθιού". Τα διηγήματα της "Ο σταυρός του Μονίκ" και "Ταξίδι προς το ουράνιο τόξο" πήραν τιμητική διάκριση αντίστοιχα στον 5ο και 6ο λογοτεχνικό διαγωνισμό που διοργάνωσε το ηλεκτρονικό περιοδικό eyelands σε συνεργασία με τις εκδόσεις Παράξενες Μέρες. Το ποίημα της "Μεγαλείο Ψυχής" πήρε το 2ο βραβείο στο 6ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του ΕΠΟΚ. Στον 7ο διαγωνισμό του ΕΠΟΚ το ποίημα της "Μαραμένος Πενταδάκτυλος" πήρε το Β' βραβείο με έπαινο και το βιβλίο "Μάδησε την Μαργαρίτα" το Α' βραβείο για την άρτια λογοτεχνικοτητα και την γλαφυρότητα του και το οποίο μάλιστα χαρακτηρίστηκε και ως το βιβλίο της χρονιάς 2017. Το παραμύθι «Πού πήγαν τα σύννεφα, μαμά;» εκδίδεται πρώτο ενώ γράφτηκε τελευταίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου